Choroby weneryczne
Podstawowe informacje.
Choroby weneryczne – grupa chorób zakaźnych, które przenoszone są drogą kontaktów płciowych. Choroby weneryczne:
1. choroby bakteryjne,
2. wirusowe,
3. grzybicze,
4. pasożytnicze.
Z roku na rok wzrasta ilość zdiagnozowanych przypadków zarażeń chorobami wenerycznymi.
Błędne jest przekonanie o tym, że chorobą weneryczną przenoszoną drogą płciową można zarazić się jedynie w wyniku seksu pochwowego. Należy pamiętać, że podczas stosunków oralnych lub analnych również istnieje ryzyko zachorowania.
Do bakteryjnych chorób wenerycznych zaliczane są między innymi:
– kiła,
– rzeżączka,
– wrzód weneryczny (wrzód miękki),
– czerwonka bakteryjna,
– ziarniniak pachwinowy.
Wirusowe choroby weneryczne są najgroźniejsze z pośród wszystkich chorób tego typu. Przykładowe wirusowe weneryczne choroby:
– AIDS;
– wirusowe zapalenie wątroby typu B i C;
– wirus ludzkiej białaczki z komórek T (lub ludzki wirus T-limfotropowy) typu I i II;
– opryszczka genitalna;
– kłykciny kończyste – brodawki weneryczne. Schorzenie wywoływane przez wirusy brodawczaka ludzkiego. Jest to schorzenie, które należy do najczęściej przekazywanych poprzez drogę płciową.
AIDS (Acquired Immune Deficiency Syndrome) jest jedną z najgroźniejszych chorób – zespół nabytego niedoboru odporności, wywołany zakażeniem wirusem HIV. HIV wnika do organizmu człowieka następującymi drogami: przez przetoczenie zakażonej krwi lub preparatów krwiopochodnych. Przez skażone igły i strzykawki użyte przez osobę zakażoną, to samo dotyczy instrumentów tnących, chirurgicznych, stomatologicznych, cążek do paznokci itd. Narzędzia powinny być zawsze dokładnie sterylizowane przed użyciem. HIV wnika również do organizmu przez zakażenie dziecka w czasie ciąży, porodu, karmienia piersią przez zakażoną matkę. Bardzo często drogą zakażenia jest stosunek seksualny z zakażoną osobą bez zabezpieczenia w postaci prezerwatywy. Najbardziej ryzykowną formą kontaktów seksualnych są kontakty analne. W celu przeciwdziałania takiemu zakażeniu zaleca się stosowanie specjalnych prezerwatyw do kontaktów analnych, są one grubsze i mocniejsze. Objawy AIDS mogą zacząć się pojawiać nawet po kilku latach od zakażenia. Chorzy na AIDS chorują zazwyczaj na gruźlicę, salmonellozę, częste zapalenia płuc, kandydozy.
Choroba weneryczna – warto zapobiegać niż leczyć! Zapobieganie wiąże się z używaniem zabezpieczeń typu prezerwatywa czy maseczka oralna. Niestety nie zawsze zabezpieczenia te zapobiegają zakażeniu, szczególnie jeśli dojdzie do ich uszkodzenia w trakcie stosunku seksualnego.
Zmniejszenie prawdopodobieństwa zakażenia można osiągnąć poprzez ograniczenie kontaktów seksualnych do określonej liczby stałych wzajemnych partnerów, partnerek. W innych kontaktach nie należy zapominać o zabezpieczeniach oraz wskazane jest unikanie kontaktów z częściami ciała lub płynami, poprzez które może dojść do zakażenia. Mimo tego, iż prezerwatywy nie gwarantują ochrony przed chorobami wirusowymi, są jak dotąd najlepszym środkiem ochrony przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. Leczenie chorych, leczenie choroby wenerycznej jest równoznaczne z zapobieganiem.
