Cyber Sex
Niebezpieczeństwo płynące z cyber sex
zjawisko rosnące z każdym dniem
Cyber sex, inaczej seks komputerowy, a potocznie cybering to wirtualny stosunek seksualny. Podczas takiego kontaktu uczestniczy udają, że mają stosunek seksualny. Opisują swoje seksualne odczucia i fantazje w taki sposób, by podniecić wirtualnego partnera.
Cyber sex jest postrzegany przez niektórych jako żartobliwy, nieistotny akt, który nie ma żadnej wagi uczuciowej. Inni zaś uważają, że odczucia seksualne okazywane w wirtualnym seksie są bardzo realne i mogą w równym stopniu stymulować emocjonalnie, tak jak prawdziwy sex. Uważa się, że cyber seks może prowadzić do prawdziwego pożądania i chęci spotkania. Seks komputerowy bywa ignorowany i przez samych uczestników. Powoduje to fakt, iż anonimowi partnerzy nie mają pewności co do płci, wieku bądź prawdziwej orientacji seksualnej wirtualnego partnera.
Według opinii Sulera głównym powodem internetowego uzależnienia jest zupełna anonimowość. Uprawiający cyber sex w Internecie są niewidoczni, anonimowi (jeśli tego chcą). Potrzeba anonimowości dotyczy zwłaszcza osób religijnych i zajmujących ważną pozycję w swoim środowisku. Ludzi, którzy wstydzą się swoich zachowań i pragnień. W Internecie nie ma tego problemu i wszelkie hamulce słabną.
Według Griffithsa kryteria diagnostyczne obejmują:
– ważność – cyber seks staje się najważniejszą rzeczą w życiu osoby uzależnionej.
– zmienność nastroju – podejmowanie wirtualnej aktywności seksualnej przynosi ulgę, poprawia nastrój.
– tolerancję – do uzyskania poprzedniego poziomu satysfakcji osoba musi coraz więcej czasu spędzać na cyber seksie.
– objawy odstawienia
– konflikt – dotyczy konfrontacji z otoczeniem i wewnętrznych rozterek uzależnionej osoby.
– nawrót – nawet po „odwyku” mogą występować trudności z kontrolą swojego zachowania i ponowne zaangażowanie się w cybersex.
Symptomy uzależnienia od Internetu i cyber seksu:
– często odczuwana, trudna potrzeba, by wejść do sieci.
– utrata kontroli – dłuższe niż zamierzone korzystanie z sieci.
– zaniedbywanie stałych obowiązków, które jest efektem spędzania czasu w Internecie.
– nadpobudliwość w reakcji na utrudnienia w dostępie do Internetu.
– nieudane próby ograniczenia czasu spędzanego w sieci.
Trzy fazy choroby wg austriackich badaczy:
– stadium zagrożenia — kiedy w okresie ostatnich sześciu miesięcy w zachowaniu danej osoby można wskazać od 1 do 3 symptomów spośród wyżej wymienionych.
– stadium krytyczne — kiedy w okresie ostatnich sześciu miesięcy można wskazać 4 symptomy spośród wyżej wymienionych.
– stadium chroniczne — kiedy w okresie dłuższym niż sześć miesięcy można wskazać 5 powyższych symptomów.
